Nigdy nie spodziewałybyśmy się , że
zwykłe dziewczyny z domu dziecka mogą zajść tak daleko. W
pamięci pozostanie nam zawsze dzień 28 czerwca (zakończenie roku
szkolnego) w tym dniu miałyśmy zakończyć pobyt w sierocińcu i
rozpocząć nowy rozdział w naszym życiu. Chwile spędzone w domu
dziecka pozostaną w naszej pamięci jako najsmutniejsze lata naszego
życia. Brak rodziców, miłości i ciepła rodzinnego jeszcze
bardziej zbliżyły do siebie cztery przyjaciółki (to my). Lecz
nie wszystko miało prawo się udać, były chwile w których
brakowało nam sensu życia , ale poradziłyśmy sobie z toksycznym
środowiskiem które nas otaczało...
dziewczyny kocham was to wzruszająca historia
OdpowiedzUsuńMarianek